Forum Eerste Wereldoorlog

[Roma]

[Hauptmann]

Kijk eens wat informatief. Wat een wereldprogramma is dat toch ook.

dinsdag 26 maart 2002 20:30
De grens onder hoogspanning: Belgische vluchtelingen in Nederland

http://www.vpro.nl/geschiedenis/anderetijden/index.shtml?4158511+2899536+4032529+5656426

[Mark]

Nog een linkje over dit onderwerp: http://www.ethesis.net/smokkel_land_van_waas/smokkel_lvw_hfst_6.htm.

Afkomstig uit een licentiaatscriptie aan de Universiteit van Gent: Smokkel in het Land van Waas tijdens de eerste wereldoorlog.
Moethet nog lezen, maar lijkt me wel interessant.

[Mark]

Even verder gezocht. Iemand die veel (zo'n 10 artikelen) over dit onderwerp heeft geschreven is Alex Vanneste, verbonden aan de Universiteit van Antwerpen.

Een artikel staat online op http://www.1914-1918.be/insolite_cloture_electrifiee.php. Weliswaar een Franse tekst, maar verluchtigd met 18 afbeeldingen....

[Jempie]

Hi Yvonne!

Kan ik je e-mail adres eens krijgen om wat fotomateriaal door te sturen als je dat goedvindt!

In een boek vond ik een fotootje van interneringskamp Harderwijk (Belgische mlilitairen) en ee fotootje van een belg die dood ligt aan zo'n electrische grensversperring..niet erg duidelijk zuiver, maar ter info?

Wat die oranje cocarde overschildring bij vliegtuigen betreft...die oranje volle cirkel is er gekomen omdat eens een Dornier watervliegtuig per vergissing de Nedrlandse driekleur cocarde daarvan nam voor een Engelse en een Nederlands vliegtuig neerschoot!

Toen besliste men een volle oranje cirkel (bol) te gebruiken...
ook geïnterneerde vliegtuigen werrden voordat ze (indien nog vliegwaardig) eerst van zo'n oranje beschildring voorzien (welke nationaliteit ook) over de oorspronkelijke nationale kentekens!


groeten

Jean-PierreJempie via joel.lauwers@pandora.be

[Yvonne]

Er is een mail naar je onderweg
_________________
Met hart en ziel
De enige echte

https://twitter.com/ForumWO1

[vlim]

Heel toevallig:

Frits Duinkerke, gefascineerd door de Nederlandse krijgskunde vanaf 1830 en een verwoed verzamelaar, is er wel in geslaagd om oude porseleinen isolatoren, waarlangs de stroomdraden werden geleid, te bemachtigen. Dat bleek geen sinecure. „Ik ben tot in Groningen geweest. Die dingen zijn nauwelijks nog te vinden. Ook niet in België. Gemeentewerkers daar klopten het porselein eraf en verkochten de metalen kern als oud ijzer.“

90 Jaar Den Doodendraad
- Tentoonstelling
Oude Pastorij, Essen
Openingstijden: ma-vrij 13.30-17.00 uur
za-zo 10.00-18.00 uur
15 t/m 23 oktober

[vlim]

Het is nacht en het is koud als Petrus Benedictus Dingemans, onder dorpelingen beter bekend als Peer de Ruiter, zijn smokkelwaar bij Huijbergen over de grens met België sjouwt. Peer is groot en sterk en houdt van het ruige leven. Hij waant zich onaantastbaar en die overmoed komt hem duur te staan.







Vol bravoure negeert hij, bij het passeren van grenspaal 247, het bevel van de Duitse majoor om zich over te geven. Luttele seconden later wordt hij geveld door een schot uit de karabijn van een Duitse soldaat.

„Hij is geraakt in de kaak van zijn kont“, huilt zijn moeder na het bericht dat haar zoon het schot onder in de rug niet heeft overleefd.

Het grensdrama in Huijbergen is er een van dertien in een dozijn. Overal langs de grens, van de Schelde tot aan de Maas, zijn soortgelijke verhalen op te tekenen. De rode draad in alle tragedies is de Draad des Doods, de fil electrique, de elektrische versperring die de Duitsers optrokken om het grensverkeer te kanaliseren. Allereerst om te voorkomen dat nog jonge, krijgshaftige Belgen massaal hun vaderland ontvluchtten om zich via Engeland aan te sluiten bij de geallieerde troepen aan het front bij de IJzer.

Tegelijkertijd moest ‘Den Doodendraad’ de smokkel van allerhande goederen vanuit het neutrale Nederland smoren. „Er was in bezet gebied een groot gebrek aan levensmiddelen maar vooral ook aan petroleum. Daar was voor smokkelaars een fortuin mee te verdienen“, weet Frits Duinkerke, verzamelaar van militaria in Bergen op Zoom. Samen met de Belgische geschiedvorser Ivan Janssens heeft hij een expositie over de draadversperring opgezet die van 15 tot en met 23 oktober is te zien in de Oude Pastorij in Essen.

Ivan Janssens: „Die draad zit in mijn kop; die houdt me al dertig jaar bezig. Mijn vader vertelde hoe hij als jonge jongen een houten fietswiel zonder spaken tussen de stroomdraden zette, om zo de grens over te steken. Een levensgevaarlijk spel. Maar er is weinig over geschreven en de mensen die het hebben meegemaakt, kunnen het niet meer navertellen.“

De afrastering bestond uit houten palen waartussen vijf, zeven of soms zelfs tien stroomdraden werden getrokken. Die draden stonden onder stroom, variërend van 2000 tot 5000 volt. Dodelijk. De stroom werd onttrokken aan fabrieken of werd in speciale transformatorhuisjes (Schalthäuser) opgewekt met dieselgeneratoren.

„Met name in de eerste maanden maakte de draad veel onschuldige slachtoffers.Vaak omdat de mensen niet bekend waren met het fenomeen elektriciteit. In Nederland had tien procent van de mensen stroom, in België nog veel minder. Voor straatverlichting werden gaslampen gebruikt, in huis brandden petroleumlampen. Van een peertje had nog niemand gehoord“, legt Frits Duinkerke uit.

Hij verhaalt over een Duitse militair die iets van de grond wilde oprapen maar daarbij met het puntje van zijn helm achter de stroomdraad bleek haken. Over een koe die met zijn staart kwispelde en daarbij het leven liet. Over een nietsvermoedende wandelaar die bij de grensversperring een plasje deed, met fatale gevolgen. „Later waren het vooral de smokkelaars die aan de draad bleven hangen.“

Zoals Jozef Mortier uit het Zeeuws-Vlaamse Kapellebrug die fanatiek petroleum smokkelde en de driedubbele prikkeldraadversperring via een greppel omzeilde. Totdat het mis ging. Jozef raakte de draad, werd er door de stroom aan vastgetrokken en sneuvelde in het slootje dat hij zelf had gegraven. In Putte werd een smokkelaar van brieven ‘doodgebliksemd’, onder Breda sterven twee zusjes - door de fil electrique van elkaar gescheiden - die elkaar stiekem bezoeken om levensmiddelen door te geven. Als hun haar door een windvlaag de stroomdraad raakt, zijn ze op slag dood.

„Er doen veel verhalen de ronde, soms heldhaftig, maar bijna altijd met een tragische afloop. Het bekendst is natuurlijk het verhaal van Klaveren Vrouwke, de roemruchte smokkelaar van ’t Heike. In eigen dorp Sint Willebrord wordt hij, nu nog, beschouwd als een held, voor de grensbewakers was hij een ordinaire misdadiger.“

Geert Schrauwen, zoals Klaveren Vrouwke in werkelijkheid heette, was de schrik van alle douaniers. Vermomd als boerenmeid, non, pastoor of zelfs als legerofficier wist hij de Duitse soldaten te misleiden. Klaveren Vrouwke opereerde, samen met handlangers als De Sok, de Koeiekop, de Tuffert en de Prul van de Loerd, vanuit een keet in het niemandsland tussen de Nederlandse grens en de Doodendraad bij Essen. „Want de draad volgde niet overal de exacte landsgrens. Door wat kronkels af te snijden, werden sommige stukjes van het Belgisch grondgebied afgesneden. Die mensen zaten gevangen tussen het prikkeldraad. Kiekenkot, noemden ze dat hier“, weet Ivan Janssens uit gesprekken met oudere dorpsbewoners.

De barak van Geert Schrauwen stond niet ver van de grens en puilde uit van de smokkelwaar. Klaveren Vrouwke werd op 5 mei 1916, ter hoogte van de ‘strontpaal’ (een grenssteen in de buurt van Schijf) neergeknald door een Nederlandse sergeant. Schrauwen overleefde de aanslag niet, maar zijn legende is nog altijd springlevend.

„Intensieve smokkel leidt tot mooie, schilderachtige verhalen die met het jaar spannender lijken te worden. Smokkelaars waren inventief. Ik ken een verhaal van een man die een varkensblaas gevuld met bloed onder zijn jas had verstopt. Bij de grens dreigde hij met zelfmoord en stak zich vervolgens met een mes. De douanier vluchtte in paniek om hulp te halen en dat gaf de smokkelaar de gelegenheid om ongehinderd de grens te passeren.“

De timmerman die een balk uitholde om die, volgestopt met chocolade, de grens over te brengen. Meisjes die brieven of nieuwsberichten uit de krant smokkelden in hun opgestoken haar. Spelende kinderen met ballen vol zeep.

Het zijn verhalen uit overlevering. Zoals gezegd, buiten de Antwerpse professor Alex Vanneste en Kees Hoeckx van de heemkundekring in Huijbergen, is er nauwelijks serieus onderzoek naar de Doodendraad geweest. „En dat is jammer“, meent Duinkerke. „Want er is veel over te vertellen.“

Duinkerke toont originele affiches en afschrikwekkende foto’s waarmee de Duitsers de burgerbevolking waarschuwden voor de gevaren van de draad, maar ook hulpmiddelen die smokkelaars bedachten om de Draad des Doods te omzeilen. „Ik heb tekeningen waarop te zien is hoe smokkelaars een ton zonder bodem tussen de stroomdraden plaatsen. Maar omdat het niet eenvoudig is om die ongezien mee te zeulen maakten ze houten vouwramen, die gemakkelijk onder een jas verborgen konden worden. De buitenkant daarvan werd ingesmeerd met teer of afgedekt met fietsbanden, zodat de smokkelaar ‘veilig’ tussen de draden door kon glippen.“

Het vouwraam is een van de attributen die tijdens de tentoonstelling in Essen worden getoond. Een van de vele. „Want we willen de situatie aan de grens in die tijd zo natuurgetrouw nabootsen. We zullen daarom zowel binnen als buiten een stukje van Den Doodendraad nabootsen. In het laatste weekeinde spelen we met acteurs, in oorspronkelijke militaire uitrusting, een aantal smokkelpraktijken na. Daarbij wordt ook dat vouwraam gedemonstreerd“, verklapt Duinkerke.

De palen die hij gebruikt voor het bouwen van het dodenhek, zijn door Duinkerke zelf gemaakt. „We hebben een oud artikel gevonden over een man die nog een stuk van de fil electrique op zijn erf had staan. Maar ik denk niet dat er nog veel van over is. Daarvoor is het te lang geleden. Na de oorlog is het hek meteen geplunderd. Burgers gebruikten het hout om te stoken, boeren konden de draad goed gebruiken om hun weilanden mee af te zetten.“

Frits Duinkerke, gefascineerd door de Nederlandse krijgskunde vanaf 1830 en een verwoed verzamelaar, is er wel in geslaagd om oude porseleinen isolatoren, waarlangs de stroomdraden werden geleid, te bemachtigen. Dat bleek geen sinecure. „Ik ben tot in Groningen geweest. Die dingen zijn nauwelijks nog te vinden. Ook niet in België. Gemeentewerkers daar klopten het porselein eraf en verkochten de metalen kern als oud ijzer.“

90 Jaar Den Doodendraad
- Tentoonstelling
Oude Pastorij, Essen
Openingstijden: ma-vrij 13.30-17.00 uur
za-zo 10.00-18.00 uur
15 t/m 23 oktober



Den Doodendraad maakte vele slachtoffers
Over het exacte aantal slachtoffers van Den Doodendraad lopen de schattingen uiteen. Sommigen houden het op vijfhonderd, anderen spreken van drieduizend.

„Dat die aantallen zo uiteen lopen, komt omdat de één zich beperkt tot de mensen die daadwerkelijk ‘aan de draad’ zijn blijven hangen, terwijl anderen ook de smokkelaars of deserteurs die bij de grens werden neergeschoten meetellen“, zegt Ivan Janssens, een van de inrichters van de expositie ‘90 Jaar Den Doodendraad’.

De omgekomen smokkelaars werden meestal het slachtoffer van de zogenoemde Kaiser- freunden, plichtsgetrouwe militairen die paal en perk wilden stellen aan de illegale ‘handelsbetrekkingen’ tussen Nederland en België. Het merendeel van de grenswachters was echter behoorlijk corrupt.

„Het waren vaak gemankeerde soldaten die eerder aan het front gewond waren geraakt. de een miste een oog, de ander een vinger. Zij werden karig beloond voor hun werk aan de grens. Ze knepen graag een oogje dicht in ruil voor schnaps of geld. Of voor een leuke avond bij de meisjes.“

[vlim]

Bijna de bronvermelding vergeten: BN/De Stem, zaterdag 8 oktober.

[Yvonne]

Ineressant dit!
Eens kijken of we er nog naartoe gaan, Essen is volgens mij niet zo ver bij mij vandaan.
_________________
Met hart en ziel
De enige echte

https://twitter.com/ForumWO1

[Roma]

Bij toeval merkte ik op dat de personen aan weerszijden van de draad dezelfde blijken te zijn. De Duitse Marinesoldaat en de twee Nederlanders.
Ook de manier waarop de draden gespannen zijn schijnen te kloppen.
Alleen ..... het lijk heeft zich gedraaid.

[Pegoud]

De foto staat ook in "Buiten Schot" van Paul Moeyes. Het "lijk" is een Nederlandse journalist die voor de gelegenheid poseert. De stroom is even afgezet. Maar goed ook want de Nederlandse grenswacht lijkt onbekommerd op het draadwerk te leunen! Let ook op grijns op het gezicht van de journalist. Leuke platen overigens.

Gr P
_________________
Wie achter de kudde aanloopt, sjouwt altijd door de stront.

[Roma]

Hartelijk dank voor de mededeling.
Gr Bob

[derwisj]

Pegoud,
ik denk dat het hek waar de nederlander op leunt niet onder stroom staat; ik zie geen isolatoren; is het niet mogelijk dat enkel het hek aan de duitse zijde onder stroom staat, en dat het nederlandse hek niet onderstroom staat onder normale omstandigheden?
pascal

[Pegoud]

Ha Derwisj,

Ik vermoed ook dat de Nederlandse kant in dit geval niet onder stroom staat Grapje, je zou best gelijk kunnen hebben hoewel ik op de tweede foto wel een isolator aan de Nederlandse kant zie. Overigens bericht Moeyes ook van slachtoffers die aan Nederlandse kant vielen, o.a. een al te nieuwsgeirige wachtcommandant die zijn vinger verbrandde en een postbode uit Sluis die er zelfs het leven bij liet. Geeft een indicatie dat de Nederlandse kant ook onder stroom stond maar zeker weten doe ik het niet.

Gr P
_________________
Wie achter de kudde aanloopt, sjouwt altijd door de stront.

[derwisj]

Pegoud, die isolator op de tweede foto is een soort van gezichtsbedrog; volgens mij hangt die aan de duitse zijde; als je ziet komt hij ter hoogte van het hoofd van de soldaat links; de draad aan de nederlandse zijde is lager...
pascal

[Hauptmann]

Voor de mensen die wat later inschakelden.
http://www.forumeerstewereldoorlog.nl/viewtopic.php?t=1107

[Mark]

Volgens mijn info bestond de draad uit 3 'delen': de stroomdraad in het midden en een afrastering aan zowel Nederlandse als Belgische kant ter bescherming.

[Mark]

Heb nog even snel gecheckt op de website van Andere Tijden, de aflevering over Belgische vluchtelingen en de stroomdraad. En inderdaad:

Een hek dat bestaat uit drie parallelle afrasteringen, die tussen één en zes meter uit elkaar staan. De twee buitenste hekken moeten ervoor te zorgen dat niemand per ongeluk tegen het centrale hek aanloopt dat onder stroom staat. Tweeduizend volt naar verluidt. De versperring bestaat uit vijf horizontale draden die ongeveer dertig centimeter uit elkaar staan. Het stroomvoltage kan op elk van deze vijf draden staan. Om de vijf meter staat een houten paal waarop de draden worden vast getimmerd.

Bron: http://www.vpro.nl/geschiedenis/anderetijden/index.shtml?4158511+2899536+4032529+5656426+5673029

[zijde26]

Het jaarboek 2002 van de ' Heemkundige Kring Oud Wachtebeke ' bevat een artikel (p. 57 - p. 196) over deze " elektrische draad ". Dat artikel bevat ook vele fotos en ook een grote bibliografie

[Yvonne]

Heb je dat artikel misschien?
Of kun je daar aan komen?
_________________
Met hart en ziel
De enige echte

https://twitter.com/ForumWO1

[zijde26]

Ik heb dat artikel.

[Yvonne]

Dan ga ik heel lief vragen of je het, of stukjes eruit, kunt scannen voor op het forum?
_________________
Met hart en ziel
De enige echte

https://twitter.com/ForumWO1

[Yvonne]

[zijde26]

Dit onderwerp was vanavond een item in de tv - uitzending ' Histories ' op Canvas (VRT).
Per toeval heb ik het op DVD opgenomen

[Mark]

[Yvonne]

Ik had het zijde idd gevraagd, maar het artikel is behoorlijk groot, inscannen is een heidens karwei dus.
We gaan proberen zelf zo'n nummer te bemachtigen.
_________________
Met hart en ziel
De enige echte

https://twitter.com/ForumWO1

[Yvonne]

[zijde26]

Dat artikel uit het jaarboek 2002 van de ' Heemkundige Kring Oud Wachtebeke ' dat over deze " elektrische draad "gaat kan spijtig genoeg niet gescand worden voor het forum, het is veel te groot. Het bevat immers +/- 140 paginas.

Met veel plezier wil ik 'vragen' in dit artikel nagaan. Ook 'off-forum' gebeurt dit

[zijde26]

Aan Yvonne,

Met veel plezier maak ik een kopie van die DVD en die kopie wordt dan opgestuurd.
Graag, 'off-forum', een adres om die kopie op te sturen. Bedankt.

[Hauptmann]

[Mark]

31 juli [1915]. Aan de grens hebben wij weer Beierschen landstorm: zeer bescheiden postjes op groote onderlinge afstanden. Men is in België bezig langs onze grens een draadversperring te maken, die de uitspringende hoeken afsnijdt, waardoor men minder personeel ter bewaking nodig heeft. Zij bestaat uit twee rijen prikkeldraad op eenige meters van elkaar en midden daartusschen is eene derde versperring, waardoor een electrische stroom van hooge spanning wordt geleid. De verhalen, dat menschen zonder het te weten er tegen aanloopen of leunen en zoo plotseling worden gedood, zijn dus verzonnen: men moet zich bepaaldelijk eerst door een prikkeldraadafsluiting heen werken, om bij den gevaarlijke draad te komen.

Kolonel X 'Fragmenten uit het dagboek van een Brigade-Commandant' in: Militaire Spectator 91 (1922) 506-507.

[Yvonne]

Dodendraad in Zondereigen (oorlogsjaren 1914-1918)

Medio 1915 brachten de Duitse bezetters langs heel de grens tussen België en Nederland een elektrisch geladen draadversperring aan. Die bestond uit zeven hoogspanningsdraden boven elkaar, met een onderlinge afstand van 30cm. Aan weerszijden hiervan was een niet-geladen beschermende afrastering gespannen, iets lager dan de hoofddraad en op een meter afstand ervan. Op Belgisch gebied liep aan de zuidkant van de drie draden het patrouillepad, waar op enkele tientallen meters van elkaar continu Duitse ‘piekhelmen’ op en neer liepen, het geweer schietklaar.

De inwoners van Zondereigen ervaarden deze situatie als enorm bedreigend en uiterst ingrijpend. De draad ontkoppelde Zondereigen rigoureus van Baarle-Hertog. Zelfs de Zondereigense vertegenwoordigers in de gemeenteraad van Baarle-Hertog mochten de grens niet passeren. Geen wonder dat men probeerde de dodendraad te trotseren, bijvoorbeeld om brieven over de grens te smokkelen. Met rubberen handschoenen aan werd door middel van een vouwraam door de versperring gekropen. Zo’n vouwraam of plooiboom is een zeshoekig, met rubber bekleed, scharnierend houten instrument dat men tussen de draden plaatste om ze vervolgens uit elkaar te drukken.

De dreiging van de draad bleef groot: meerdere mensen werden ‘doodgebliksemd’ of bij een vluchtpoging neergeschoten. In 1916 vielen ook in Zondereigen twee doden aan de draad.

Van medio 1917 dateert een tekening met tekst uit het franstalige blad ‘Le Miroir’: een journalist bracht ter plaatse verslag uit aan zijn lezers. Eén van hen was een aan het IJzerfront gelegerde Baarlese soldaat. Zijn aandacht werd getrokken door het drama uit zijn eigen dorp. Hij scheurde de pagina uit de krant en bewaarde die in zijn borstzak. De vertaling van het kantenartikel luidt alsvolgt: ‘Een Belg door de Duitsers gedood in Nederland. Pratend met zijn dochter aan de grens is een inwoner van Baarle-Hertog gedood. Baarle-Hertog, een klein Belgisch dorp van 1200 zielen ergens gelegen op Nederlands grondgebied, is door deze speciale geografische ligging behoed gebleven voor de bezetting. Op zeker moment naderde een inwoner van dit dorp de versperring van ijzeren draden langs de grens om er met zijn dochter te praten die in het in België gelegen Zondereigen woont. De Duitsers openen het vuur op hem. De man, geraakt in zijn flank, werd door Hollandse soldaten opgepakt en getransporteeerd naar het ziekenhuis in Tilburg waar hij kort daarna overleed.’

Wat was er gebeurd? Het slachtoffer was Lodewijk van den Heuvel, geboren op 21 december 1875 in Zoerle-Parwijs. Hij kwam in 1901 met zijn gezin in Baarle-Nassau wonen waar hij als arbeider ging werken op het landgoed Schaluinen. Zijn gezin breidde gestaag uit. Toen de Eerste Wereldoorlog uitbrak, telde het gezin negen kinderen. In de zomer van 1915 overleden er twee zodat er vier meisjes en drie jongens overbleven. De drie oudsten waren meisjes, die in 1916 respectievelijk zeventien, vijftien en veertien jaar oud waren. Het was in die tijd zeer gebruikelijk dat dochters van die leeftijd buitenshuis woonden en werkten. Dit gold toen ook voor de tweede dochter, Trees: zij werkte en woonde in Zondereigen toen ‘de draad’ kwam. Trees kon niet meer naar huis. Aangezien de levensomstandigheden in het bezette België steeds moeilijker werden, wierp men vanuit Nederland veelvuldig voedsel en andere goederen over de draad om de mensen aan de bezette kant te helpen.

Zo deed ook de familie Van den Heuvel. Op gezette tijden toog iemand van het gezin naar de draad bij Zondereigen om de daar wonende dochter wat extra’s te brengen. Op een dag in 1916 gebeurde dit met serieuze gevolgen. Vader Lodewijk was deze keer zelf naar ‘den draad’ getogen met een mandje etenswaren. Aan de Zondereigense kant patrouilleerden op dat moment echter Duitse soldaten. Zij sommeerden hem weg te gaan en verboden hem het mandje over de draadversperring te gooien. Lodewijk deed het toch! Op datzelfde moment legde één van de soldaten aan en schoot op hem: Lodewijk viel getroffen neer.

Overigens is het vervolg van de tekst foutief, maar dat kon de journalist niet weten. Lodewijk van den Heuvel is namelijk door het schot niet gedood. Na aankomst in het ziekenhuis bleek hij slechts licht gewond te zijn. Na enkele dagen verzorging kon hij naar huis. Er werden nog enkele kinderen geboren en Lodewijk overleed op 12 mei 1949 (op vierenzeventig jarige leeftijd) in Weelde.

De tekening uit Le Miroir werd door de Baarlese soldaat meegebracht naar de familie Van den Heuvel, die inmiddels op de Liefkenshoek woonde. Het papier was gehavend uit de oorlog gekomen: gevouwen, gekreukt en vermoedelijk meermalen nat geweest en weer gedroogd. De Dodendraad bleef tot aan het einde van de oorlog aanwezig. Nadien werd hij door de plaatselijke landbouwers ontmanteld en hergebruikt voor andere doeleinden.

http://www.amaliavansolms.org/nl/geschiedenis%20van%20zondereigen.html

http://www.amaliavansolms.org/nl/webfotoalbum/Oorlog/imagepage7.html
De bijbehorende foto's
_________________
Met hart en ziel
De enige echte

https://twitter.com/ForumWO1

[Yvonne]

De grens onder stroom
In de Eerste Wereldoorlog bleef Nederland neutraal en kwam België in de vuurlinie te liggen. De nieuwe buren langs de Nederlands-Belgische grens waren Duitsers. Ook na hun vertrek bleef het onrustig aan de grens, toen België delen van Nederland opeiste.
Belgische grenswacht, ca. 1915, bron: Alex Vanneste, Het eerste IJzeren gordijn, Tijdschrift van de Dexia Bank, vol. 54, nr. 214, 2000/4
Belgische grenswacht

De elektrische grens ron 1915, bron: Alex Vanneste, Het eerste IJzeren gordijn?, Tijdschrift van de Dexia Bank, vol. 54, nr. 214, 2000/4
De elektrische grens


De Eerste Wereldoorlog verscheurde Europa, en dus ook de kleine landen Nederland en België. Nederland bleef de hele oorlog neutraal, maar de Belgen kregen het na de Duitse inval zwaar te verduren. Het noorden van België was al snel bezet gebied, in het zuiden vocht men een bloedige oorlog. Vreemd was het dus niet dat honderdduizenden Belgen naar hun neutrale noorderburen vluchtten.



De Duitsers was dit echter een doorn in het oog: onder die vluchtelingen waren vast en zeker militairen en die konden het Duitse leger in de rug aanvallen. Daarom bouwden zij in 1915 langs de hele grens een elektrisch geladen versperring, in een lijn van de Noordzee tot Aken. Zeker 500 Belgen verloren hun leven toen zij tegen de hoogspanningsdraden liepen, of door wachters werden betrapt in hun poging de grens te passeren.



Na de oorlog bleef het nog lang onrustig aan de grens. België wilde gebiedsuitbreiding om de oorlogsschade mee te compenseren. Hiervoor had het delen van (Nederlands) Limburg en Zeeuws Vlaanderen op het oog. Nederland zou dan in ruil van het verslagen Duitsland Oost Friesland moeten krijgen. Geen goed idee, vond de Nederlandse regering, die in onderhandelingen de Belgen 'den kous op den kop' gaf. Wel onderhandelden zij nog tot 1925 over een verbeterde Belgische toegang tot Nederlandse waterwegen, zoals de monding van de Schelde.

Bron:http://www.anno.nl/anno/anno/i000195.html
_________________
Met hart en ziel
De enige echte

https://twitter.com/ForumWO1

[Mark]

[Yvonne]

Dat heb ik van internet geplukt, de foto's komen uit dat boekje.
Ik ben wel achter het boekje aan
Kromme zin
_________________
Met hart en ziel
De enige echte

https://twitter.com/ForumWO1

[Roma]

[Roma]

Deze bedoelen jullie toch?

[Yvonne]

Die ja
_________________
Met hart en ziel
De enige echte

https://twitter.com/ForumWO1

[Roma]

[Yvonne]

Ik vrees dat we met copyright zitten
_________________
Met hart en ziel
De enige echte

https://twitter.com/ForumWO1

[Roma]

[Mark]

[Richard]

Vraag anders toestemming. Zou je best eens kunnen krijgen.

[etoonen]

De Draad, zoals de afscheiding in Nederland werd genoemd is m.i. niet door Duitsland, maar door Nederland geplaatst om de neutraliteit niet in gevaar te brengen.
_________________
Mijn interesse spitst zich voornamelijk toe op de strijd die rond Verdun en in de Argonnen is gevochten

[Roma]

[Roma]

Deze "elektrische grens" bevond zich trouwens uitsluitend op Belgisch grondgebied (waar Nederlanders niets verloren hadden. )

[etoonen]

Ik heb jarengeleden een artikel in het NRC hierover gelezen. Daarin werd gesteld dat dit een Nederlandse grensafscheiding was waar Nederland zich achteraf een beetje voor schaamde. Ik ging er vanuit dat deze journalist wel de waarheid zou hebben geschreven.
_________________
Mijn interesse spitst zich voornamelijk toe op de strijd die rond Verdun en in de Argonnen is gevochten

[Yvonne]

[Yvonne]